Το θειάφι και ο χαλκός είναι δύο από τα αρχαιότερα υλικά που χρησιμοποιούνται για προστασία των φυτών από μυκητολογικές ασθένειες.

Θειάφι (Θείο - S): Δρα κατά του ωιδίου και κατά ανήλικων μορφών ακάρεων. Επίσης το θείο είναι πολύ σημαντικό θρεπτικό στοιχείο για τα φυτά.

Τυποποιείται σε δύο μορφές :

• σε σκόνη επίπασης : Χρησιμοποιέιται αδιάλυτο επάνω στην φυλλική επιφάνεια. 
• σε βρέξιμη μορφή : Χρησιμοποιείται με ψεκασμό φυλλώματος.

Χαλκός (Cu): Έχει γνωστές μυκητοκτόνες και βακτηριοκτόνες δράσεις και χρησιμοποιείται έναντια ενός μεγάλου εύρους φυτοπαθογόνων. Ο ίδιος ο χαλκός αποτελέι και θρεπτικό στοιχείο για τα φυτά.

Τυποποιείται σε διάφορες μορφές :

• Βορδιγάλειος πολτός : είναι θειικός χαλκός σε συνδυασμό με ασβέστη.
• Οξυχλωριούχος Χαλκός.
• Υδροξείδιο του Χαλκού.
• Θειικός χαλκός : είτε ως διάλυμα σε υγρή μορφή είτε ως σκόνη (Γαλαζόπετρα).
• Χηλικός Χαλκός.

Πολλά σκευάσματα θείου και χαλκού είναι εγκεκριμένα στην βιολογική γεωργία.